SPP-Amulet
(Guru Monk).

แนะนำ/ศึกษา วัตถุมงคล

หลวงปู่ผินะ ปิยธโร ท่านเกิดเมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2456 ณ บ้านหัวลำโพง อ.ทัพทัน จ.อุทัยธานี ในช่วงวัยเด็กท่านมีโรคประจำตัวที่รักษาไม่หาย หลังจากการร้องให้ทุกครั้ง ท่านมักจะชักจนหน้าเขียว และมารดาได้พาไปหาหมอรักษาโรค หลวงพ่อสิน ได้บอกถึงรางว่า ชื่อ ทวายนั้นเป็นความหมายที่เป็นกาลกิณี จึงได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น ผินะ แปลว่า หันหน้า, หันหลัง, เปลี่ยนทิศทาง, ไม่แยแส, หรือเลิกคบกัน
นับแต่นั้นอาการดังกล่าวได้ทุเลาลง จากนั้นหลังจากโยมบิดาได้เสียชีวิตลง ท่านจึงได้บรรพชาเป็นสามเณร และเมื่ออายุครบบวชท่านจึงได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่อปี พ.ศ. 2481 ณ วัดหนองเต่า โดยมีพระครูอุดมคุณาภรณ์ เจ้าคณะอำเภอทัพทัน เป็นพระอุปัชฌาย์ และพระมหาอำนวย เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ในระหว่างเป็นพระภิกษุ ท่านได้ขออนุญาตเจ้าอาวาสออกธุดงค์ไปจำพรรษาที่ วัดเกาะเทพเทโพ

หลวงพ่อท่านเริ่มอาพาธและถึงแก่มรณภาพเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2545 [4] ก่อนหน้านี้หลวงพ่อผินะได้ทำหนังสือเขียนสั่งไว้ มีใจความว่า "เมื่อฉันละสังขาร ขอให้ปฏิบัติตามนี้ คือ ห้ามฉีดยาศพโดยเด็ดขาด ให้เก็บศพไว้ในสภาพนั่งขัดสมาธิ ให้บรรจุศพไว้ในที่เตรียมไว้ ณ สุสานผินะ ไม่ต้องมีการสวดศพ ไม่ต้องบอกคนมาก ห้ามเผาศพโดยเด็ดขาด" สั่ง ณ วันที่ 4 ตุลาคม 2545 ลงชื่อ พระผินะ ปิยธโร พระอาจารย์ใหญ่ประธานคณะปฏิบัติธรรม วัดสนมลาววิหาร ด้วยเกิดเหตุปรากฏการณ์ความมหัศจรรย์ ภายหลังการมรณภาพลงอย่างสงบของ "หลวงพ่อผินะ ปิยธโร" สิริอายุ 89 ปี เจ้าอาวาสวัดสนมลาว ร่างหลวงพ่อผินะนั่งหมดลมหายใจในท่านั่งขัดสมาธิอย่างสงบ เหตุที่ไม่ปกติเพราะท่านมรณภาพเวลาประมาณ 05.14 น. แต่เวลาล่วงเลยกว่า 12 ชั่วโมงแล้วร่างกายเนื้อตัวท่านยังอ่อนนิ่ม ไม่คล้ายดังคนที่หมดลมหายใจแต่อย่างใด

luang phor pina

Luang Pho Pina,was born in Amper Tatan Janwad Utthaitani on the 1st of March 2456 (1913) and was described as a outgoing young man that loves to enjoy life and live care free. As a young man he was also known to be afraid yet at the same time interested in the topic of ghost and spirits/spirituality thus decided to embark his journey as a monk looking to find answers.
He finally ordained in the year 2481 under LP Sin (A senior monk in the province with over 70 pansas/years of monkhood) in Wat Nong Tao also in Utthaitani, he was 25 years of age. After passing his pali and Buddistic exams he moved on to Wat Patsutawa Janwad Sarkon Nakorn where he would meet his main preceptor Luang Pu Mun Buritatoe and would follow him for the next 42 years in tudong (forest monkhood). .LP Pina along with fellow students of the great Arjan Mun would travel (Via walking) far and wide with nothing but their alms bowls and robes to a total of five countries including Burma, Laos, Cambodia even as far as India where they visited all the known Buddistic locations in their quest for pilgrimage and to learn and progress in their quest to reach higher realms during meditation.
During his journey back to/in Thailand he would raise funds to build temples (30 in total) throughout Thailand the more notable ones being - Wat Tan Sulatkang Janwad Nakorn Si Tammarat - Wat Tan Quay Janwad Petchaboon (Where earlier amulets were produced) - Wat Sanamlao (His final temple and location where he attained Arahanghood) LP Pina relocated to Saraburi in 2527 and would build his last temple Wat Sanamlao which was completed in 2530 and would spend his last 19 pansas (rain retreats) there before attaining arahanghood (A state where one is completely detached to the material world) on the 13 of November 2545 at 0514hrs.
LP Pina was known to be one of Thailand’s greatest mediation masters having learnt meditation from perhaps the greatest masters of all time Luang Pu Mun Buritoe, and being closer associates with Luang Ta Mahabua of Wat Pla Bundat Janwad Udonthani, was above to achieve high levels of mediation concentration reaching higher realms. This along with wiccha (magic) that LP Pina learnt over 42 years of being a forest monk enabled him to create some of the most powerful amulets ever made. Having built 30 temples, LP Pina also accumulated a lot of merits (Boon) which is another factor that leads to the ability of creating good amulets. Being able to attain high levels of meditation LP Pina also obtained additional wiccha taught to him by a Deva (during his meditation in a higher realm) called Prah Palimard or Prah Sood. Namely The Dao (Star amulets), Duang Tar Pattien, Palakid Hua Chamut, Palakid Ling Tong Kum, Yoni, Tarkruts Debuk and several other deva or Buddha amulets which are very sought after today.